Anne Faber

Tsja, ook ik ben bevangen door het het nieuws over Anne Faber.

Ook bij andere vermissingen leef ik mee; ik deel ze zoveel ik kan, probeer ze onder de aandacht te brengen op Twitter en Facebook. Het lijkt mij verschrikkelijk... niet weten waar je geliefde (kind) is gebleven. En toch is deze vermissingszaak nét iets anders; misschien omdat haar moeder op ons gemeentehuis werkt en het daardoor dichterbij komt, of omdat zij op het Stedelijk Gym Nijmegen gezeten heeft, waar ik een paar leraren en leerlingen van ken?

Ook ik vraag me af hoe dit allemaal in godesnaam heeft kunnen gebeuren. En als ik zo de verhalen over Michael Panhuis lees.... dan snap ik niet dat de rechter geen TBS heeft opgelegd. Maar ja, ik ben er ook niet bij geweest, bij de rechtszaak. En ik ken Michael niet persoonlijk. Ik vorm mijn oordeel uit de verhalen die ik nu lees en hoor.

Op basis dáárvan durf ik te wedden dat deze moord   (en verkrachting?) op Anne Faber een opzetje is geweest, een macaber soort  van voorspel. "Hij was van plan de perfecte moord te plegen. Dat is hem toch niet gelukt...lekker amateuristisch", zie je voorbijkomen op social media.

Het gaat hem wel lukken. Daar durf ik om te wedden. Nu niet natuurlijk. Nu zit hij vast. Maar op den duur komt hij weer vrij. Ja, hij komt vrij of er moeten raderen aan het werk gaan die hem oneindig TBS op gaan leggen (wat ik hoop), anders komt hij absoluut weer vrij. En dan komt die perfecte moord er. Zeker weten. Ik ben een leek op dit gebied, maar sommige dingen kun je voelen. Dit voel ik. Deze man is niet te genezen. Echt niet. De Perfecte Moord....die komt er aan. #MarkMyWords

Dit mooie gedicht kwam ik tegen. Ik weet niet wie het geschreven heeft. Aan diegene: "Prachtig verwoordt"